มะหน่อ ดรุณีแห่งลุ่มน้ำสาละวิน
จังหวัดตากมีพื้นที่ติดต่อกับประเทศพม่า ทางด้านอำเภอฝั่งตะวันตกของเมือง และมีการติดต่อสังพันธ์กันมายาวนานทั้งในด้านการค้ากองคาราวาน และเมืองตากยังตั้งอยู่ใกล้เมืองมะละแหม่ง ซึ่งเป็นเมืองท่าที่สำคัญของรัฐมอญในอดีตอีกด้วย จึงทำให้คนตากใกล้ชิดกับชาวพม่ามากทีเดียว โดยเฉพาะในช่วงหลังมานี้ ชาวพม่าทยอยอพยพเข้ามาเป็นแรงงานในตัวอำเภอแม่สอด และยังลงมายังตัวเมืองตากอีกด้วย คนตากมักเรียกสาว ๆ ดรุณีชาวเมียวดี ที่เข้ามาเป็นลูกจ้างทำงานในเมืองตาก ด้วยสรรพนามเฉพาะถิ่นว่า มะหน่อ บ้าง หน่อบ้าง ซึ่งคำสรรพนามนี้ไม่เห็นเมืองอื่นเขาใช้กันนอกจากที่บ้านเรา นี้อาจจะเป็นเอกลักษณ์ทางภาษาถิ่นก็เป็นไปได้
16.7557014, 98.433518
เผยแพร่เมื่อ 03-02-2022 ผู้เช้าชม 1,104
ศาลเจ้าขุนสามชน
ศาลเจ้าขุนสามชน กล่าวกันว่าเหตุที่สร้างศาลแห่งนี้สืบเนื่องจากคหบดีผู้หนึ่งได้เจ็บป่วยด้วยโรคอัมพาตมาช้านาน จนมีผู้มาเข้าฝันบอกให้สร้างศาลแห่งนี้ขึ้นตรงพื้นที่ในปัจจุบัน ท่านจึงได้สร้างศาลถวาย และเรียกว่าศาลเจ้าพ่อขุนสามชน นับแต่นั้นมา อาการของคหบดีผู้นั้นก็หายเป็นปลิดทิ้ง เมื่อเรื่องราวนี้ได้แพร่กระจายออกไป ชาวบ้านจึงพากันเดินทางเข้ามาสักการะ และให้ความเคารพศาลนี้กันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง อย่างไรก็ตาม ศาลเจ้าพ่อขุนสามชนแห่งนี้ มีที่มาที่เกี่ยวพันกับตำนานพ่อขุนสามชน เจ้าเมืองฉอดในอดีตซึ่งก็คืออำเภอแม่ระมาดในปัจจุบัน
16.757005, 98.6300514
เผยแพร่เมื่อ 21-12-2020 ผู้เช้าชม 1,436
วีรบุรุษพระวอ
พะวอ เป็นชื่อของชนชาติกะเหรี่ยง คำนำหน้าว่า พะ ก็คือ นาย คำว่า วอ อาจจะแผลงมาจาก วา แปลว่า ขาว หรือ นายขาว พะวา อาจจะเพี้ยนเสียงมาเป็น พะวอ เมา เป็นขุนเขาที่มีรูโหว่เป็นโพลง รูปจำลองของท่านเจ้าพ่อพะวอ บ่งบอกถึงลักษณะของชายชาตินักรบ ชุดแต่งกายที่สมเกียรติศักดิ์ศรี จากบุคลิกภาพของท่าน แสดงถึงเอกลักษณ์ของนักรบโบราณ ใบหน้าเครียดขึงขังดุดัน เรือนกายกำยำสูงใหญ่ ถือง้าวเป็นอาวุธคู่กาย แต่แววตาแฝงด้วยความเมตตาปรานี ด้วยเหตุที่ท่านเป็นนักรบโบราณ จึงชอบเสียงปืนและประทัดมาก จึงมีผู้ยิงปืนและจุดประทัดถวายทุกครั้ง หรือไม่ก็จะบีบแตร แสดงความคารวะเมื่อสัญจรผ่านไปมา
16.7555144, 98.5736416
เผยแพร่เมื่อ 21-12-2020 ผู้เช้าชม 6,739
ประวัติอำเภอแม่สอด
อำเภอแม่สอดเป็นอำเภออยู่ทางซีกตะวันตก (ของแม่น้ำปิง) ของจังหวัดตาก ประวัติความเป็นมามีหลักฐานว่าเมื่อประมาณ 120 ปีที่ล่วงมา (ประมาณปี พ.ศ. 2404 – 2405) บริเวณที่ตั้งอำเภอหรือชุมชนใหญ่ของอำเภอในปัจจุบันนี้ ได้มีชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงตั้งถิ่นฐานทำมาหากิจอยู่ เรียกชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านพะหน่อแก” ต่อมามีคนไทยจากถิ่นอื่นหลายท้องที่ทางภาคเหนือ พากันอพยพลงมาทำมาหากิจในบริเวณหมู่บ้านนี้เป็นจำนวนมาก และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ชาวกะเหรี่ยงเจ้าของถิ่นฐานเดิมซึ่งไม่ชอบอยู่ปะปนกับชนเผ่าอื่นต้องพากันอพยพไปอยู่ที่อื่น หมู่บ้านแห่งนี้ได้เจริญขึ้นตามลำดับ จนทางราชการได้ย้ายด่านเก็บภาษีอากรจากบ้านแม่ละเมา มาอยู่ที่หมู่บ้านพะหน่อแกแห่งนี้ จนถึงปี พ.ศ. 2441 ทางราชการจึงได้ยกฐานะหมู่บ้านขึ้นเป็นอำเภอ เรียกชื่อว่า “อำเภอแม่สอด” ให้อยู่ในเขตปกครองของมณฑลนครสวรรค์ ต่อมาเมื่อมีการมีการ ปรับปรุงแก้ไขระบบบริหารราชการส่วนภูมิภาค อำเภอแม่สอดจึงได้เปลี่ยนมาขึ้นกับจังหวัดตาก
16.7557014, 98.4335232
เผยแพร่เมื่อ 15-08-2018 ผู้เช้าชม 6,047
Google search
-
ฐานข้อมูล - 146 ประวัติความเป็นมา
- อำเภอเมืองกำแพงเพชร
- อำเภอโกสัมพีนคร
- อำเภอคลองขลุง
- อำเภอไทรงาม
- อำเภอคลองลาน
- อำเภอขาณุวรลักษบุรี
- อำเภอพรานกระต่าย
- อำเภอทรายทองวัฒนา
- อำเภอปางศิลาทอง
- อำเภอบึงสามัคคี
- อำเภอลานกระบือ
- อำเภอเมืองตาก_ตาก
- อำเภออุ้มผาง_ตาก
- อำเภอพบพระ_ตาก
- อำเภอวังเจ้า_ตาก
- อำเภอบ้านตาก_ตาก
- อำเภอสามเงา_ตาก
- อำเภอแม่สอด_ตาก
- อำเภอแม่ระมาด_ตาก
- อำเภอท่าสองยาง_ตาก
- 170 แหล่งท่องเที่ยว
- 37 บุคคลสำคัญ
- 179 ประเพณีและวัฒนธรรม
- 122 พระเครื่อง
- 57 วรรณกรรมพื้นบ้าน
- 108 ภูมิปัญญาท้องถิ่น
- 101 อาหารพื้นบ้าน
- 141 โบราณสถาน
- 445 สมุนไพรพื้นบ้าน
- 154 ร้านอาหารและเครื่องดื่ม
- 56 โบราณวัตถุ
- 102 หน่วยงานราชการ
- 171 โรงแรมและที่พัก
- 39 ของฝาก
ข้าวหมูแดงเจ๊แว่น คือร้านอาหาร ในรูปแบบของความง่ายๆสบายๆ ถือกำเนิดขึ้นโดย คุณพ่อณัฐสิทธิ์ และคุณแม่อรณิชา ธนเกียรติศิริ( เจ๊แว่น) เริ่มต้นจาก
จัดตั้งหรือยกฐานะเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลแม่ลาด ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2539 ตั้งอยู่ที่ เลขที่ 2 หมู่ที่ 2 บ้านแม่ลาดใหญ่
องค์การบริหารส่วนตำบลโป่งน้ำร้อน
เดิมเป็นสภาตำบลโป่งน้ำร้อน ได้ยกฐานะเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลโป่งน้ำร้อน เมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2540 (ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 11
วัดพระนารายณ์มหาราช เป็นวัดที่ตั้งอยู่ ใจกลางเมือง ติดกับศาลหลักเมือง เรียกกันมาตั้งแต่สมัยโบราณว่า “วัดกลาง” หรือ”วัดกลางนคร&rdq