เอื้องสายม่วง

เผยแพร่เมื่อ 25-02-2017 ผู้ชม 366

[16.270447, 99.7046403, เอื้องสายม่วง]

 

ชื่อวิทยาศาสตร์  Dendrobium lituiflorum Lindl.
ชื่อไทย เอื้องสายม่วง, เอื้องครั่งสายยาว, เอื้องสายน้ำครั่ง (เรียกเอื้องสายม่วงอย่างเดียวดีกว่านะครับ

ลักษณะทั่วไป ลำต้น ลักษณะเป็นลำลูกกล้วย สูงประมาณ 40-60 ซม. ปลายลำห้อยลง ลำแก่สีม่วงเข้ม ใบ รูปรีแกมรูปขอบขนาน แผ่น ค่อนข้างบาง ร่วงไปเมื่อเจริญเต็มที่ ใบยาวประมาณ 7-10 ซม. ดอก เกิดบริเวณข้อเป็นระยะตลอดต้น ก้านช่อสั้น แต่ละช่อมีประมาณ 2-5 ดอก กลีบดอกสีม่วง โคนกลีบดอกสีม่วงอ่อน ปากลักษณะเป็นหลอดแบบปากแตร บริเวณคอปากลักษณะเป็นขน สีม่วงเข้มขนาดดอกประมาณ 5-6 ซม. ราก เป็นแบบรากกึ่งอากาศ (Semi-epiphytic)

ช่วงเวลาออกดอก กุมภาพันธ์-เมษายน
แหล่งที่พบในประเทศไทย ป่าดิบและป่าสนทางภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
แหล่งแพร่กระจายพันธุ์ ไทย อินเดีย ลาว จีน และเมียนม่าร์

กล้วยไม้ “เอื้องสายม่วง” จะผลัดใบทิ้งเมื่อย่างเข้าฤดูหนาว และจะพักตัวอยู่อย่างนั้นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงฤดูร้อน คือประมาณช่วงเดือนกุมภาพันธ์ – เดือนเมษายน ถึงจะผลิดอกอันสวยงามให้เราได้ชื่นชมกัน ซึ่งก็ใช้เวลาพักตัวอยู่นานถึง 2 - 4 เดือน เลยทีเดียวครับ สำหรับปัจจัยในการทิ้งใบของเอื้องสายม่วงนั้น ยังพบอีกว่าสภาพความชื้นและการให้น้ำก็มีส่วนสำคัญเช่นเดียวกับกล้วยไม้สายพันธุ์อื่นทั่วไปครับ คือหากเราให้น้ำมาก อัตราการทิ้งใบของกล้วยไม้ก็จะช้ากว่ากำหนด แต่ถ้าหากเราไม่ให้น้ำเลย หรือปล่อยแห้งเพียงวันเดียว ไม้สายก็จะทิ้งใบลงอย่างรวดเร็ว จนน่าตกใจเหมือนกันครับ แต่นั่นก็ถือว่าเป็นข้อดีอย่างหนึ่งนั่นก็คือ เราก็จะได้ชื่นชมดอกที่สวยงามของกล้วยไม้ได้เร็วขึ้นนั่นเอง

การปลูกเลี้ยงกล้วยไม้ “เอื้องสายม่วง”   “เอื้องสายม่วง” เป็นกล้วยไม้สกุลหวายที่ไม่ชอบเครื่องปลูกที่อมน้ำไว้มาก และทำให้แฉะตลอดวันอย่างแน่นอน เช่นเครื่องปลูกประเภท สเฟกนั่มมอส หรือ รากชายผ้าสีดา เหตุผลก็เพราะว่า “เอื้องสายม่วง” ชอบสภาพอากาศที่แห้งมากกว่าอากาศชื้น และจากการทดลองปลูกเอื้องสายม่วงที่ผ่านมาพบว่า การปลูกเอื้องสายม่วงลงในกระถางพลาสติกโดยใช้เครื่องปลูกที่เป็นรากชายผ้าทั้งหมดนั้น จะทำให้การเจริญเติบไม่ค่อยดีเท่าที่ควร และลำต้นจะไม่ค่อยแข็งแรง หากเทียบกับเอื้องสายม่วงที่ใช้เครื่องปลูกเป็นรากชายผ้า 20 เปอร์เซ็นต์ และถ่านอีก80 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งจะได้ผลอย่างดีเยี่ยม เพราะฉะนั้นแล้วจึงอาจสรุปได้ว่า ในการปลูกเอื้องสายม่วง ควรใช้เครื่องปลูกที่เป็นวัสดุเก็บความชื้นได้สูงอย่าง สเฟกนั่มมอส กาบมะพร้าว หรือรากชายผ้า ประมาณ 20-30 เปอร์เซ็นต์ก็พอ ส่วนที่เหลือให้เป็นถ่านหรือเศษไม้แทน แต่ห้ามใช้วัสดุปลูกที่ทำจากมะพร้าวตุ้มเด็ดขาด เพราะมะพร้าวตุ้มจะทำให้รากของเอื้องสายม่วงขาดอากาศหายใจ และตายได้ในที่สุดครับ และต้องตระหนักไว้เสมอว่า เอื้องสายม่วงเป็นรากแบบกึ่งอากาศ เพราะฉะนั้นแล้วปริมาณของแสงที่ควรได้รับของเอื้องสายม่วง ควรอยู่ที่ประมาณ40-60 เปอร์เซ็นต์ สำหรับช่วงเวลาที่ไม่ควรได้รับแสงจากดวงอาทิตย์เต็ม ๆ คือช่วงหลัง 11 โมงเช้าไปจนถึง บ่าย 2 โมงครึ่ง เพราะช่วงนี้แสงแดงจะแรงมาก ควรหลีกเลี่ยงให้ได้มากที่สุดเป็นดีครับ

แหล่งที่มา http://www.tjorchid.com/?p=172

คำสำคัญ :

ที่มา : 23 หมู่ 6

รวบรวมและจัดทำข้อมูล : นางสาวปิยธิดา ก้อนจำปา

---

https://arit.kpru.ac.th/ap/local/?nu=pages&page_id=346&code_db=DB0013&code_type=F003