อาจารย์นิพิฐพนธ์ ฤาชา
งานวิจัย
ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ
-
บทคัดย่อ
-
บทคัดย่อภาษาอังกฤษ
-
ปี พ.ศ. 2564-2565
คณะผู้วิจัย
1. อาจารย์นิพิฐพนธ์ ฤาชา ผู้ร่วมวิจัย
3. นายดวงดี ทองคูณคณาลาภ หัวหน้าโครงการ
ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ
-
บทคัดย่อ
-
บทคัดย่อภาษาอังกฤษ
-
ปี พ.ศ. 2564-2565
คณะผู้วิจัย
1. อาจารย์นิพิฐพนธ์ ฤาชา ผู้ร่วมวิจัย
3. นายดวงดี ทองคูณคณาลาภ หัวหน้าโครงการ
ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ
Enhancement the capacity of organic coffee production to develop a sustainable community economy with participatory at Ban Mo Ko Kee Community, Mae Usu Subdistrict, Tha Song Yang District, Tak Province
บทคัดย่อ
-
บทคัดย่อภาษาอังกฤษ
-
ปี พ.ศ. 2564-2565
คณะผู้วิจัย
1. ผศ.มัลลิกา ทองเอม ผู้ร่วมวิจัย
2. ผศ.ดร.ธีรศิลป์ กันธา หัวหน้าโครงการ
3. อาจารย์ดร.เอกรัฐ ปัญญาเทพ ผู้ร่วมวิจัย
4. อาจารย์นิพิฐพนธ์ ฤาชา ผู้ร่วมวิจัย
ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ
-
บทคัดย่อ
-
บทคัดย่อภาษาอังกฤษ
-
ปี พ.ศ. 2563-2564
คณะผู้วิจัย
1. ผศ.ดร.ธีรศิลป์ กันธา ผู้ร่วมวิจัย
2. นายแชน ต๊ะปุก ผู้ร่วมวิจัย
3. อาจารย์นิพิฐพนธ์ ฤาชา หัวหน้าโครงการ
ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ
-
บทคัดย่อ
-
บทคัดย่อภาษาอังกฤษ
-
ปี พ.ศ. 2562-2563
คณะผู้วิจัย
1. ผศ.มัลลิกา ทองเอม ผู้ร่วมวิจัย
2. ผศ.ดร.ธีรศิลป์ กันธา ผู้ร่วมวิจัย
3. อาจารย์นิพิฐพนธ์ ฤาชา ผู้ร่วมวิจัย
4. ผศ.ดร.อังคณา ตาเสนา หัวหน้าโครงการ
ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ
A Pattern of Community Forest Development for Being Learning Center Based from Sufficiency Economy Philosophy : A Case Study of Community Forest in Huy Hin Fon, Maepa Sub - district, Maesot District, Tak Province
บทคัดย่อ
ป่าชุมชนเป็นหน่วยพื้นที่หรือขนาดพื้นที่ป่าชุมชน ที่สามารถให้ประโยชน์โดยตรงต่อชุมชน เช่นการให้ไม้ใช้สอย อาหาร สมุนไพร และของป่าอื่นๆ เช่น สีย้อมผ้า พลังงาน เป็นต้น นอกจากนี้ยังให้ประโยชน์ในทางอ้อมเช่น การอนุรักษ์ระบบนิเวศ ป่าไม้ แหล่งต้นน้ำลำธาร รวมไปถึงการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมในด้านต่างๆ ตลอดจนในเรื่องการการท่องเที่ยวเป็นต้น(กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น , ม.ป.ป.
บทคัดย่อภาษาอังกฤษ
-
ปี พ.ศ. 2561-2562
คณะผู้วิจัย
1. ผศ.มัลลิกา ทองเอม หัวหน้าโครงการ
2. ผศ.ดร.ธีรศิลป์ กันธา ผู้ร่วมวิจัย
3. อาจารย์นิพิฐพนธ์ ฤาชา ผู้ร่วมวิจัย
4. ผศ.ดร.อังคณา ตาเสนา ผู้ร่วมวิจัย
ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ
-
บทคัดย่อ
-
บทคัดย่อภาษาอังกฤษ
-
ปี พ.ศ. 2559-2560
คณะผู้วิจัย
1. ผศ.อนัน หยวกวัด หัวหน้าโครงการ
2. อาจารย์นิพิฐพนธ์ ฤาชา ผู้ร่วมวิจัย
ชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ
-
บทคัดย่อ
การพัฒนาในช่วงที่ผ่านมาทำให้สังคมไทยก้าวหน้าไปในหลายด้าน ทั้งการสร้างความมั่นคงด้านอาชีพ และรายได้ที่ทำให้จำนวนคนยากจนลดลง บริการทางการศึกษาและสาธารณสุขขยายทั่วถึงมากขึ้น อย่างไรก็ดี การแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำและสร้างความเป็นธรรมนับว่ามีความคืบหน้าที่ล่าช้า และยังเป็นปัญหาท้าทายในหลายด้าน ทั้งความแตกต่างของรายได้ระหว่างกลุ่มประชากร ความแตกต่างของคุณภาพการบริการภาครัฐ โดยเฉพาะในพื้นที่ห่างไกลและในกลุ่มผู้ด้อยโอกาสที่ได้รับบริการที่คุณภาพต่ำกว่า โดยเฉพาะในการเข้าถึงและการจัดสรรการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติ ซึ่งยังไม่ได้ถูกกระจายหรือจัดสรรให้แก่ประชาชนกลุ่มต่างๆ อย่างเท่าเทียมและเป็นธรรม ซึ่งนำไปสู่ความขัดแย้งก่อให้เกิดข้อพิพาทในระดับพื้นที่ระหว่างภาครัฐ และชุมชนซึ่งถือว่าเป็นความเหลื่อมล้ำในระดับพื้นที่ที่เห็นได้อย่างชัดเจนเป็นประจำ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (2561) ได้รายงานว่าในพื้นที่ภาคเหนือมีความเหลื่อมล้ำทางด้านรายได้อยู่ในระดับปานกลาค่อนข้างไปทางต่ำโดยมีค่าสัมประสิทธิ์ Gini เท่ากับ 0.38 ซึ่งต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศและต่ำกว่าของทุกภาค และยังมีแนวโน้มลดลงอย่างต่อเนื่อง ซึ่งแนวทางในการพัฒนาของสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564) ได้ยกประเด็นการเสริมสร้างศักยภาพชุมชน การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน และการสร้างความเข้มแข็งการเงิน ฐานรากตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อให้ชุมชนสามารถพึ่งพาตนเองได้ มีสิทธิในการจัดการ ทุน ที่ดินและทรัพยากรภายในชุมชม เพื่อที่จะเป็นแนวทางในการพัฒนาให้เกิดความเข้มแข็งของเศรษฐกิจชุมชน ซึ่งเป็นระบบเศรษฐกิจที่มีขนาดเล็ก โดยมีรูปแบบการผลิตและการบริโภคในชุมชนเป็นหลัก นอกจากนี้แล้วเศรษฐกิจชุมชนยังเป็นรูปแบบของเศรษฐกิจที่ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ของคนในชุมชน ดังนั้นเศรษฐกิจชุมชนจึงเป็นตัวกลางในการสร้างความสัมพันธ์ในมิติของเศรษฐกิจ ระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ มนุษย์กับธรรมชาติ แต่อย่างไรก็ตามนับตั้งแต่ประเทศไทยได้มีการพัฒนาเศรษฐกิจเข้าสู่รูปแบบของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม ทำให้วิถีของระบบเศรษฐกิจชุมชนเปลี่ยนแปลง ส่งผลต่อสภาพทางสังคม เศรษฐกิจ และสิ่งแวดล้อมของชุมชนไปโดยปริยาย(ณวิญ เสริญผล,2562) หมู่บ้านซอแคระกลา และหมู่บ้านบ้านปอเคลอะเด อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก เป็นหมู่บ้านชนเผ่าปกาเกอะยอ ซึ่งอยู่ในพื้นที่ชายขอบห่างไกลโดยมีพื้นที่ติดกับชายแดนประเทศเมียนมาร์ การเดินทางไปในหมู่บ้านเป็นไปด้วยความลำบาก เนื่องจากทางเดินทางเป็นถนนลูกรังที่มีความลาดชัน แต่อย่างไรก็ตามทั้ง 2 หมู่บ้านยังมีวิถีความเชื่อตามแบบบรรพบุรุษในด้านการผลิต การใช้ประโยชน์จากธรรมชาติและทรัพยากรธรรมชาติ จึงทำให้ทั้ง 2 สองหมู่บ้านมีความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติ แต่ในขณะเดียวกันนั้นการประกาศพื้นที่เขตอุทยานแห่งชาติแม่เงา ซึ่งจะครอบคลุมถึงพื้นที่ทำกินของชุมชน ทำให้ชุมชนทั้งสองเกิดความกังวัลในเรื่องของการเข้าไปทำกินในพื้นที่ทำกินของตนเอง ทำให้ไม่สามารถเข้าไปใช้ไม่สามารถเข้าไปใช้ประโยชน์ในพื้นที่ทำกินของตนเองได้ ส่งผลต่อผลผลิตทางการเกษตรที่จะต้องผลิตเพื่อการยังชีพ รวมทั้งพื้นที่ทางวัฒนธรรมของชุมชน และความมั่นคงทางอาหารของชุมชน ซึ่งอาจจะนำไปสู่ภาวะหนี้สินที่จะตามมา ทำให้ยิ่งตอกย้ำซ้ำเติมในเชิงของความเหลื่อมล้ำในหลายมิติ เช่นในมิติของเศรษฐกิจที่จะส่งผลกระทบต่อรายได้จากการผลิตทางการเกษตร ความมั่นคงทางอาหารของชุมชน และมิติในเชิงพื้นที่ที่จะส่งผลกระทบต่อพื้นที่ทำกินในการผลิตทางการเกษตร และพื้นที่ทางวัฒนธรรมของชุมชน รวมทั้งในมิติของสิ่งแวดล้อมที่จะทำให้ลดบทบาทของชุมชนในการเป็นผู้บริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติของชุมชน ซึ่งจะส่งผลโดยรวมต่อความสมดุลทางธรรมชาติ สอดคล้องกับรายงานจากกลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อการพัฒนาจังหวัด สำนักงานจังหวัดตาก (ม.ป.ป.) ว่าจังหวัดตากมีประชากรทั้งสิ้นจำนวน 659,239 คน เป็นราษฎรชาวไทยภูเขา 218,253 คน ทำให้ประสบปัญหาการว่างงาน ไม่มีงานทำ มีรายได้ไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิต ส่งผลให้สัดส่วนประชาชนที่อยู่ใต้เส้นคนยากจนอยู่ที่ระดับ 2.28 เมื่อเปรียบเทียบกับค่ากลางของประเทศ อยู่ที่ 2.64 จึงมีความต้องการให้แก้ไขปัญหาต่างๆ โดยเฉพาะปัญหาการว่างงาน ไม่มีที่ดินทำกิน ไม่มีอาชีพที่เป็นหลักแหล่ง มีรายได้ไมเพียงพอต่อการดำรงชีวิตประจำวัน ดังนั้นจากรายงานนี้จึงสะท้อนให้เห็นถึงสถานะการณ์ความเหลื่อมล้ำใหนพื้นที่จังหวัดตากได้เป็นอย่างดี ประกอบกับพื้นที่หมู่บ้านซอแคระกลา และหมู่บ้านบ้านปอเคลอะเด ตำบลแม่วะหลวง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก เป็นพื้นที่หนึ่งที่มีความห่างไกล โดยที่ได้กล่าวไปแล้วว่าประชากรในหมู่บ้านเป็นชาวเขาเผ่าปกาเกอะยอ หรือกระเหรี่ยง ซึ่งมีฐานะยากจนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ซึ่งหากดูจำนวนประชากรชนเผ่ากระเหรี่ยงแล้วพบว่ามีมากถึงร้อยละ 21.77 ของประชากรทั้งหมดในจังหวัดตาก ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงเป็นส่วนหนึ่งในการที่จะเป็นแนวทางในการพัฒนาการมีส่วนร่วมในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนของพื้นที่ให้เกิดความยั่งยืนและมีความคาดหวังไว้ว่าอาจจะเป็นส่วนหนึ่งในการที่จะช่วยลดความเหลื่อมล้ำทางสังคมในพื้นที่ได้ จากที่ได้กล่าวไปแล้วนั้นผู้วิจัยมีความสนใจที่จะเข้าไปช่วยแก้ไขปัญหาของชุมชนโดยอาศัยความรู้ทางวิชาการร่วมกับภูมิปัญญาของการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติของหมู่บ้านซอแคระกลา และหมู่บ้านบ้านปอเคลอะเด ตำบลแม่วะหลวง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก เพื่อหวังว่าจะเป็นส่วนหนึ่งในการลดความเหลื่อมล้ำในด้านทรัพยากรธรรมชาติ ดังนั้นจึงได้จัดทำโครงการวิจัยเรื่องรูปแบบการบริหารจัดการพื้นที่ทำกินแบบมีส่วนร่วมบนฐานนิเวศวัฒนธรรมชุมชน ของบ้านซอแคระกลา-บ้านปอเคลอะเด อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก เพื่อที่จะหาแนวทางในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม รวมทั้งเป็นการวางแผนเพื่อการพัฒนาชุมชนให้เกิดให้ยั่งยืนและลดความเหลื่อมล้ำในมิติของทรัพยากรธรรมชาติและในมิติเชิงเศรษฐกิจ ซึ่งจะส่งผลต่อการพัฒนาตามเป้าหมายของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560 – 2564) และแผนพัฒนาจังหวัดตากต่อไป
บทคัดย่อภาษาอังกฤษ
-
ปี พ.ศ. 2563-2564
คณะผู้วิจัย
1. ผศ.มัลลิกา ทองเอม ผู้ร่วมวิจัย
2. ผศ.ดร.ธีรศิลป์ กันธา หัวหน้าโครงการ
3. อาจารย์นิพิฐพนธ์ ฤาชา ผู้ร่วมวิจัย
4. ผศ.ดร.อังคณา ตาเสนา ผู้ร่วมวิจัย
